Bachelors studeren drie jaar.  Ze worden lesgever na grote inspanningen.  Zij-instromers met een snelcursus klaarstomen voor de Eerste graad secundair onderwijs is, gezien de nieuwe eindtermen en het misgevallen M-decreet, ondoenlijk en onfatsoenlijk.

Er is een lerarentekort

Velen lijken geroepen – als naar een veilige haven – om de lerarenopleiding te beginnen.  Het is een vluchtgedrag in slechte-re tijden.  Sommigen onderschatten de discipline van de studies en haken af.  Beginnende leraren – ze zijn zelf nog prille twintigers – vermoeden niet met welke rugzak kinderen zich melden, welke kille eisen ouders stellen, hoeveel lastige administratie- en contacturen die inherent zijn aan de leeropdracht, bovenop de organieke uren komen.  Ze stappen na enkele jaren op.

Er is een grote nood aan coördinatoren

De uitwerking van de methodische, didactische en praktische overdracht en inoefening van de competenties wordt in de Eerste graad algemeen bemoeilijkt door het gebrek aan generiek aangestelde graadcoördinatoren.  Zolang het hogere onderwijsbeleid de noodzaak van deze brugfunctie ontkent, blijft de implementatie van het werken naar de eindtermen toe een sukkeldrafje. 

[Opm. Scholen die nu uit het contingent uren-leraar een leraar een (deeltijdse) taak van pedagogische coördinatie opdragen, vermeerderen daardoor de klasgrootte.]